1 — Vertel ons iets over jezelf?
Mijn droom als 15-jarige was om interieurarchitect te worden. Ik heb altijd meubels en andere dingen gemaakt. Mijn ouders wilden niet dat ik ontwerper werd, maar advocaat, dus toen ik 19 was, ging ik rechten studeren en promoveerde. in het Europese recht. Na 10 jaar in de advocatuur te hebben gewerkt, voelde ik me uitgeput en wilde ik met mijn handen creëren, dus na 20 jaar herontdekte ik mijn ware passie. Ik heb mij ingeschreven aan de Rietveld Academie voor de studie interieurvormgeving en architectuur en ben in 2010 afgestudeerd.
2 — Hoe ben je met leerbewerking in aanraking gekomen?
Het begon allemaal als een passie of hobby, wat inmiddels is uitgegroeid tot een bedrijf! Toen mijn dochter 1 jaar oud was, wilde ik dat ze duurzame kleding zou hebben die ze kan dragen om buiten te spelen in de regen, sneeuw en modderige zandbakken. Omdat ik in Amsterdam niets kon vinden dat aan mijn wensen voldeed, creëerde ik het eerste paar leren Snekkerbuks-tuinbroeken.
3 — Wat is het verhaal achter Snekkerbuks?
Telkens wanneer ik mijn dochter meenam naar de speeltuin, vroegen mensen me waar ik haar tuinbroeken vandaan had en waar ze er een konden krijgen, en ik besefte dat ik ze kon gaan verkopen.
In eerste instantie waren het alleen tuinbroeken, maar toen mijn dochter naar de basisschool ging en een rugzak nodig had, besefte ik dat er geen goede rugzakken voor kinderen waren! Ik had een waterdichte en duurzame rugzak nodig die vies kon worden, dus maakte ik de rugzak voor mijn dochter, en andere ouders wilden dezelfde tas ook!
De bokszak is de nieuwste toevoeging aan onze collectie. Nogmaals, het werd voor het eerst gemaakt voor mijn dochter! Toen de COVID-lockdowns begonnen, was mijn dochter (nu 13) net als velen gestrest en kon ze geen tijd buiten doorbrengen, dus maakte ik de bokszak voor haar.
4 — Wat is jouw favoriete Snekkerbuks-item?
Het is moeilijk omdat mijn hart in elk product zit, er zit een verhaal achter elk product. Maar als ik moet kiezen, kies ik voor de tuinbroek, omdat deze kinderen blij maakt en veel vrijheid geeft. Dit maakt het meer een hulpmiddel dan kleding zoals kleding of broeken. Het is een hulpmiddel om buiten vrij te kunnen spelen en bewegen. Omdat ze warm zijn en niet nat worden, kunnen kinderen hun lichaam anders ervaren.
De ervaring hebben om in modder of zand te zitten die ze anders niet zouden hebben. Als ze een gewone broek dragen, kunnen ze het koud en nat krijgen, en hun ouders zullen hen zeggen dat ze daarmee moeten stoppen. Deze uiterlijke beperkingen en druk worden door de tuinbroek weggenomen, waardoor ze vrij kunnen leven. Daarom houd ik zoveel van ze. Als extra bonus heb je tussen 1 en 4 jaar geen andere kleding voor je kind nodig, omdat hij deze in de winter met een trui en in de zomer met een licht shirt kan dragen. Alle kinderen zouden er een paar moeten hebben! Kleding om in te wonen en om in te spelen.
5 — Vertel ons een van je favoriete plekken in Amsterdam?
Mijn favoriete plekje is Mediamatic, gelegen aan de Dijksgracht tegenover de NEMO. Daar heb ik eerst als juridisch adviseur softwarelicentieovereenkomsten opgesteld voordat ik tentoonstellingsontwerper en interieurarchitect werd. Ik werk er nog steeds af en toe, ik ben momenteel betrokken bij een activistisch project genaamd 'Knitting for Survival', een reeks workshops twee keer per week. We breien en maken warme items om minder afhankelijk te zijn van Russisch gas ter ondersteuning van Oekraïne. Zoals je kunt zien, ben ik daar bij veel ontwerpprojecten betrokken en vind ik het ook heerlijk om daar rond te hangen en tijd door te brengen. Ze organiseren veel evenementen zoals lezingen, tentoonstellingen, lezingen, enz.
6 — Wat betekent lokaal vakmanschap voor jou?
Het betekent veel omdat ik als lokale producent zelf geloof in lokale productie. Het is moeilijker en duurder om spullen lokaal te huren en te produceren, maar ik haal veel inspiratie uit de mensen die tijdens dit proces naaien, knippen en allerlei dingen doen. Ik zou het jammer vinden als ik het zou uitbesteden of ergens anders zou laten doen, omdat ik veel leer van het productieproces, zelfs als ik het niet zelf produceer.
Het is prachtig om te zien hoe iemand zijn producten knipt en naait en dat artikel vervolgens inpakt en naar de nieuwe eigenaar verzendt. Je kunt echt het vakmanschap zien dat tegenwoordig moeilijker te vinden is. Ik denk dat het onnatuurlijk is om de productie zo los te koppelen van de consument. Ik vind lokaal vakmanschap inspirerend, eerlijk en natuurlijk, omdat degene die naait niet minder geld mag hebben dan degene die de verzending of marketing regelt. Het is over het algemeen een eerlijker proces.
7 — Beste boek dat je ooit hebt gelezen?
Het is mij gelukt om mijn Ph.D. scriptie rechten op een zeer effectieve manier mede dankzij dit boek. Tijdens het lezen werd ik paranoïde, net als de man in het boek die door allerlei reële en denkbeeldige verstoringen niet meer verder kon schrijven over de hoorzitting. De Oostenrijkse auteur is een meester in het maken van complexe zinnen en laat een fascinerend gebruik van de conjunctief in de Duitse taal zien.